Παρασκευή 29 Ιουλίου 2016

Ίσως το δικό μου Γκάζι να σου μοιάζει τελικά...

            Αθήνα, 2:21πμ
           
            Επόμενη στάση Κεραμεικός...ποιος Κεραμεικός ρε παιδιά; Στο Γκάζι θα πάμε...



Φτάνοντας κανείς στο Γκάζι θα διαπιστώσει πως πρόκειται για μια περιοχή που δεν σταματά να γιορτάζει. Μουσικές στους δρόμους, κόσμος ,φωνές  παρέες που κάθονται στην πλατεία και απολαμβάνουν την μουσική που παίζουν τα γύρω μαγαζιά με μια μπύρα στο χέρι! Θυμίζει κάπως σαν μια υπαίθρια γιορτή που ξεκινά αλλά δεν ξεχνά να σταματήσει! Στο Γκάζι μπορείς να δεις τα πάντα, ανθρώπους που δεν ταιριάζουν στην αισθητική σου αλλά με ένα τρόπο τους ''συγχωρείς'' γιατί είναι στο Γκάζι, γιατί αυτή η περιοχή ξεπερνά τα πρέπει, τον καθωσπρεμισμό και διέπεται από μια για κάποιους ενοχλητική ελευθερία! Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κυκλοφορήσει, να εκφραστεί, να ερωτευτεί, όπως εκείνος θέλει αλλά και πάλι είναι στο Γκάζι! Κοιτώντας γύρω σου και ήδη από την πλατεία του Κεραμεικού θα παρατηρήσεις τα μπαράκια που θα παίζουν ασταμάτητα μουσική ενώ ο κόσμος θα χορεύει και λίγο πιο πάνω η Τεχνόπολις...ένα εργοστάσιο γκαζιού που έμελλε να εξελιχθεί σε ένα εργοστάσιο πολιτισμού! Εκεί κάθε χρόνο λαμβάνουν χώρα πλήθος πολιτιστικών και πολιτισμικών εκδηλώσεων όπως συναυλίες και εκθέσεις. Ένας τόπος συνάντησης χιλιάδων ανθρώπων και σημείο αναφοράς για τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης. Κάνοντας μια βόλτα στα σοκάκια του Κεραμεικού θα ανακαλύψεις μικρότερα μπαράκια, θέατρα και κάθε είδους
καλλιτεχνικούς χώρους!




Πολλοί νέοι καλλιτέχνες της πόλης ξεκινούν από το Γκάζι, τραγουδώντας σε μαγαζιά και στήνοντας τα δικά τους θεατράκια. Το Γκάζι σίγουρα αποτελεί ένα τόπο συνάντησης καλλιτεχνών και με ένα τρόπο θυμίζει την Μονμάρτρη στο Παρίσι στην αρχή μια κακόφημη περιοχή που αργότερα θα γινόταν μόνιμος τόπος κατοικίας καλλιτεχνών που θα αναβάθμιζαν την περιοχή και μάλλον τα κατάφεραν. Σήμερα το Γκάζι πλημμυρίζει από ανθρώπους που αναζητούν την χαρά, τη διασκέδαση και την ελευθερία έκφρασης. Χμμμ ελευθερία έκφρασης...τι πάει να πει ελευθερία έκφρασης στις μέρες μας; Μπα...τίποτα ξέχασε το δεν υπάρχει ή μάλλον αν ψάξεις σ αυτά τα στενά κάτι θα βρεις...
 Ναι τώρα που παρατηρώ καλύτερα βλέπω ανθρώπους να ερωτεύονται, να αγαπιούνται και να εκφράζονται με τον τρόπο που εκείνοι θέλουν χωρίς τα αδιάκριτα βλέμματα και τα επικριτικά σχόλια των περαστικών γιατί πολύ απλά είναι στο Γκάζι! Γιατί στο Γκάζι εδώ και χρόνια έχουν βρει καταφύγιο οι "απαγορευμένοι" έρωτες της πόλης μα δε σε νοιάζει γιατί είναι στο Γκάζι! Γιατί εκεί η αλήθεια και η ελεύθερη έκφραση των ανθρώπων ξεπερνά τα στερεοτυπικά και κοινωνικά καλούπια. Γιατί εκεί  κάποιοι νιώθουν ο εαυτός τους κι εγώ εκεί θα πηγαίνω, εκεί που οι άνθρωποι δεν είναι κάποιοι άλλοι, εκεί που δύο αγόρια ή κορίτσια θα φιληθούν αλλά δεν θα με νοιάζει γιατί είναι ερωτευμένοι, γιατί δεν θα με πειράζει η ευτυχία γιατί θα την επιδιώκω, γιατί...ίσως το δικό μου Γκάζι να σου μοιάζει τελικά!

                                                                                        Πάρης Μ




                                     


















* Oι φωτογραφίες είναι αποκλειστικά τραβηγμένες για το AthensView.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου